# 229 ห้าสอกับข้อมูลกองพะเนิน
    ในชีวิตของแต่ละคนมีอะไรผ่านเข้ามาและผ่านไปมากมาย ส่วนหนึ่งถูกจัดเก็บไว้ในรูปวัตถุ บางส่วนเป็นเพียงความทรงจำ เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาสื่อดิจิทอลถูกยอมรับให้เป็นทรัพย์สินรูปแบบใหม่ที่เข้ามาแทนที่วัตถุ บางคนไปซื้อตู้เย็นพกเพียงบัตรพลาสติกใบเดียว บางคนไปถ่ายรูปรับปริญญาหลายร้อยภาพจะเตรียมเมโมรี่การ์ดแผ่นเดียว บางคนไปสอนหนังสือเดินตัวเปล่าเพราะทุกอย่างอยู่ในอินเทอร์เน็ต ซึ่งมีความชัดเจนว่าได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นเป็นลำดับ หนึ่งในหลักปฏิบัติที่ดีคือ สะสาง สะดวก สะอาด สุขลักษณะ และสร้างนิสัย เมื่อมีการสะสางสิ่งที่มีอยู่ก็จะพบข้อมูลมากมายที่เก็บมาหลายสิบปี บางอย่างจ่ายเงินซื้อ บางอย่างมีคนให้มา อาจอยู่ในรูปของที่ระลึก หนังสือ รูปภาพ กรอบรูป ปากกา แฟ้มเอกสาร แผ่นดิสก์ หรือซีดี เป็นต้น

    เมื่อได้สะสางข้อมูลที่อยู่ในเครื่องคอมพิวเตอร์ก็พบว่ามีข้อมูลซ้ำซ้อน ข้อมูลเก่าไม่ถูกใช้ ข้อมูลสำคัญที่รอการใช้งาน ข้อมูลขยะที่เกิดขึ้นเอง แต่มีน้อยมากที่เป็นข้อมูลสำคัญและถูกใช้งานอยู่ การตระหนักในความสำคัญของข้อมูลเป็นสิ่งสำคัญ เพราะข้อมูลที่มีมากย่อมทำให้เข้าถึงข้อมูลที่ต้องการทำได้ช้าลง และข้อมูลจัดเก็บอย่างไม่เป็นระเบียบอาจค้นหาไม่พบ ปัจจุบันมีสิ่งอำนวยความสะดวก และสิ่งสนับสนุนการดำเนินชีวิตเพิ่มขึ้น ส่งผลให้ข้อมูลของแต่ละบุคคลเพิ่มขึ้นมากกว่าที่เคยมีมาทุกยุคทุกสมัย เมื่อสองร้อยปีก่อนไม่มีเงินตรา ไม่มีขนมซอง ไม่มีรูปถ่าย ไม่มีหนังสือ ไม่มีโรงเรียน ไม่มีร้านค้า แต่วันนี้มีทุกอย่างและสิ่งเหล่านั้นก็กลายมาเป็นขยะข้อมูลรอบตัวเรานี่เอง

    การจัดการความรู้ การทำห้าสอ หรือใช้มาตรฐานคุณภาพอื่นที่สนับสนุนการบริหารจัดการ ล้วนเป็นระบบที่เสริมให้การจัดการข้อมูลมีประสิทธิภาพ มีการพัฒนาข้อมูลไปเป็นสารสนเทศ และนำไปใช้งาน ทุกองค์กรมักพบปัญหาการจัดการข้อมูล เนื่องจากประสิทธิภาพของเครื่องมือ กระบวนการ นโยบาย ข้อจำกัดของบุคลากร การเปลี่ยนแปลงด้านเทคโนโลยี ความเชี่ยวชาญของบุคลากร และงบประมาณที่จำกัด ทำให้ผู้บริหารส่วนหนึ่งไม่ใส่ใจที่จะเแปลงข้อมูลเป็นสารสนเทศ เนื่องจากเชื่อว่าไม่คุ้มค่ากับการลงทุน หรือขาดความรู้ความเข้าใจ นี่เป็นผลของการชั่งน้ำหนักและการพิจารณาความสมเหตุสมผลที่เกิดขึ้นจริงในสังคม